نتایج فانکشنال درمان جراحی شکستگی های رادیوس و النا

Authors

مهرداد منصوری

mehrdad mansouri دانشگاه علوم پزشکی لرستان

abstract

مقدمه: شکستگی های جابجا شده استخوان های ساعد (رادیوس و النا) در بزرگسالان معمولاً توسط جا اندازی باز شکستگی و فیکساسیون داخلی درمان می شوند. هدف این مطالعه بررسی نتایج فانکشنال این شکستگی ها بود. نتیجه گیری: ریداکشن اناتومیک و فیکساسیون داخلی روش استاندارد درمان شکستگی های با جابجایی هر دو استخوان رادیوس و النای ساعد در بالغین است. با در نظر گرفتن یافته ها به نظر می رسد توجه بیشتر به انجام حرکات ساعد به خصوص پرونیشن و تقویت عضلات ساعد بعد از عمل جراحی در بهبود فانکشنال بیمار به خصوص پرونیشن و قدرت grip تاثیر بسزایی داشته باشد. یافته ها: پرونیشن ساعد در مقایسه با سوپینیشن و در مقایسه با اندام سالم طرف مقابل کاهش یافته بود. دامنه حرکات فلکشن و اکستنشن مچ و آرنج به سطح نرمال قبل از عمل برگشته بود. قدرت grip در مقایسه با طرف مقابل کاهش پیدا کرده بود. در پرسشنامه (dash) نتایج رضایتبخش بودند. مواد و روش ها: در این مطالعه طی مدت پنج سال تعداد 52 بیمار که توسط جا اندازی باز رادیوس و النا و فیکساسیون داخلی توسط پلاکهای dynamic compression plate (dcp) شماره 5/3 درمان شده اند مورد بررسی قرار گرفته اند. بعد از جراحی اندام به مدت یک هفته بی حرکت شده و سپس حرکات اکتیو آرنج و مچ دست و سپس تقویت عضلات ساعد بعد از دو ماه شروع شده است. مدت پیگیری 18 ماه (23-11) بوده و بیماران از لحاظ دامنه حرکات ساعد و مچ دست و قدرت گریپ گرفتن دست بررسی شدند. نتایج فانکشنال توسط پرسشنامه dash بررسی شدند.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه نتایج درمان روش جراحی رایتینگتون با کوخر در شکستگی سر رادیوس

Abstract Background: Radial head fracture is the most common bony injury of the elbow. Previous surgical approaches by severing the Orbicularis ligament were associated with instability. Wrightington approach is a new method in which the ligament remains intact with better results. Current study was performed to compare the results of surgical fixation of the radial head fracture with Wright...

full text

بررسی نتایج درمان جراحی شکستگی اینترتروکانتریک هیپ

پیش‌زمینه: شکستگی اینترتروکانتریک جزء شکستگی‌های شایع در افراد سالمند بالای ۷۰ سال می‌باشد. با وجود آن که تثبیت شکستگی، بهترین درمان است، ولی عوارض آن به دلیل سن بالا و مشکلات همراه بسیار بالا می‌باشد. هدف از این مطالعه، گزارش نتایج درمان جراحی شکستگی‌ اینترتروکاننتریک هیپ بود.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی آینده‌نگر، کلیه بیمارانی‌که به علت شکستگی اینترتروکانتریک طی دو سال در دو بیمارستان ...

full text

مقایسه نتایج درمان روش جراحی رایتینگتون با کوخر در شکستگی سر رادیوس

چکیده سابقه و هدف: شکستگی سر رادیوس معمول ترین مشکل استخوانی آرنج در بالغین است. برش لیگامان اوربیکولاریس برای دسترسی به سر رادیوس در روش های خلفی با بی ثباتی مفصل همراه بوده است. در روش رایتینگتون نیازی به برش این لیگامان نیست و احتمالاً نتایج بهتری دارد. لذا به منظور مقایسه نتایج درمان شکستگی سر رادیوس بین دو روش کوخر و رایتینگتون این تحقیق انجام گرفت. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، تعداد...

full text

نتایج جراحی در شکستگی های فرورفته جمجمه

سابقه و هدف: پیشرفت های فراوانی در نحوه اداره و درمان بیماران با ترومای سر در خلال سالهای اخیر اتفاق افتاده است. علیرغم این، مطالعاتی که به شکستگی های فرورفته جمجمه به عنوان بخشی از بیماران ترومای سر، پرداخته باشد بسیار محدود است. هدف از این مطالعه، بررسی نتایج جراحی در بیماران با شکستگی های فرورفته جمجمه می باشد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 74 بیمار (50 مرد و 24 زن) با میانگین سنی ...

full text

نتایج درمان جراحی زودرس و تاخیری در شکستگی های ناپایدار انفجاری پشتی کمری

زمینه و هدف: استفاده از جا اندازی غیرمستقیم، فیوژن و وسیله گذاری با اسکروهای سگمنت کوتاه به عنوان درمان انتخابی در شکستگی های پشتی کمری مطرح است. زمان انجام جراحی برای شکستگی ناپایدار ستون فقرات پشتی- کمری هنوز مورد بحث است. مقالات کمی در مورد زمان جراحی و تاثیر آن در نتایج درمانی و پیش آگهی این نوع شکستگی ها می باشد. روش تحقیق: این مطالعه به صورت مداخله ای از سال 2000 تا 2004 در بیمارانی که ب...

full text

مقایسه نتایج درمان جراحی بیماری کین باخ با طویل کردن اولنا و یا کوتاه کردن رادیوس

نکروز استخوان لونیت که به نام بیماری کین باخ هم شناخته شده است، اگر در مرحله 1 و 2 بیماری تحت درمان قرار نگیرد بتدریج استخوان کلاپس می نماید و موجب تغییر شکل آن می شود. این تغییر شکل موجب پیشروی بیماری و رسیدن به مرحله 3 و 4 آن شده که دیگر نجات مفصل رادیوکارپال در مچ دست ممکن نبوده و اغلب ضرورت عمل جراحی سخت تررا پیش می آورد. بنابراین هدف این پژوهش تعیین نتیجه درمان این بیماران در مرحله 2 با کو...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
یافته

جلد ۷، شماره ۴، صفحات ۸۷-۹۰

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023